اینترنت اشیا در خدمت سالمندان و افراد ناتوان-قسمت دوم

ارتقاء کیفیت خدمات درمانی و مراقبتی سالمندان با استفاده از داده‌های IoT

در آمریکا، تمام آسایشگاه‌هایی که تحت پوشش برنامه‌های خدمات درمانی و برنامه بهداشتی Medicaid برای ‌خانواده‌ها و افراد کم‌درآمد هستند، ملزم هستند که برنامه ارزیابی  Minimum Data Set – MDS -را نیز اجرا کنند. بر این اساس، مشخصات تمامی شهروندان ارزیابی می‌شوند که به شناسایی مشکلات سلامتی افراد کمک می‌کند. ابزار تحلیلی پیشرفته MDS به ارایه‌دهندگان خدمات درمانی امکان می‌دهد که رویکردی پیشگیرانه را اتخاذ کنند و سطح کیفی خدمات را ارتقاء دهند.

بسیاری از بیمارستان‌ها و مراکز درمانی از تجهیزات جمع‌آوری داده استفاده می‌کنند که شامل اطلاعاتی مفید همچون مکان بیماران یا ارگان‌های حیاتی می‌شوند. بدین ترتیب، پرسنل مراکز درمانی به‌موقع، پیام‌های هشدار در مورد شرایط غیرمعمول دریافت می‌کنند و می‌توانند اقدامات لازم را تا قبل از وقوع شرایط اروژانسی انجام دهند. بنابراین، تعداد وقوع شرایط اورژانسی و متعاقبا هزینه‌ها کاهش می‌یابد.

کمک به زندگی مستقل‌تر

بر اساس تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۲ انجام شده بود، بر این امر تأکید شد که تا سال ۲۰۳۰، مشکلات اقتصادی مربوط به سالمندان نباید بیشتر از تأثیرات اقتصادی‌ای باشد که افزایش جمعیت نوزادان در دهه ۱۹۶۰ در پی داشت. البته با این فرض که تغییر و تحولات سیاست‌گذاری‌های عمومی و اجتماعی بدون تأخیر همچنان اجرا شود.

اینگونه پیش‌بینی‌ها بدون تردید بسیار حائز هستند و دولت‌ها باید برنامه‌هایی برای افزایش کیفیت زندگی جمعیت رو به رشد سالمندان داشته باشند.

در این میان، باید به این نکته توجه داشت که چگونه می‌توان از تجهیزات خانگی متصل برای مدیریت بهتر این معضلات استفاده کرد. تجهیزات خانه هوشمند باعث افزایش ایمنی و راحتی برای ساکنین آن می‌شود. بنابراین، سالمندان بر خلاف گذشته که مجبور بودند در آسایشگاه‌ها زندگی کنند، می‌توانند همچنان در خانه‌های خود زندگی کنند و استقلال خود را حفظ کنند.

برای مثال، می‌توان به اسپیکرهای هوشمند اشاره کرد که به چراغ‌ها یا ترموستات‌های موجود در خانه متصل هستند و به افراد امکان می‌دهند تا بدون بلند شدن از صندلی یا تخت خود، با ارسال پیام به این تجهیزات، آنها را روشن یا خاموش کنند. کنترل صوتی دستگاه‌ها و اثاثیه منزل باعث می‌شود که افراد ناتوان، معلول یا بیماران بستری در تخت بتوانند خودشان برخی کارهای فیزیکی اطراف خود را انجام دهند. سنسورهای IoT که به دوش‌ها یا شیر‌های آب وصل می‌شوند، قابلیت کنترل دمای آب و قطع آب در صورت داغ شدن بیش از حد آن را دارند و بدین ترتیب، باعث کاهش حوادث مرتبط برای سالمندان یا افراد ناتوان می‌شود.

یکی از کارمندان IBM، یک بارکد هوشمند را اختراع کرده است که زمانیکه توسط گوشی هوشمند اسکن می‌شود، اطلاعاتی را به یک اجاق‌گاز هوشمند ارسال می‌کند و به طور اتوماتیک، دستگاه را برای پختن غذای اسکن‌شده در دما و زمان مناسب، برنامه‌ریزی می‌کند. چنین فناوری‌هایی برای افرادی که دید آنها ضعیف است و امکان مطالعه دستورالعمل پخت را ندارد، بسیار مناسب است.

کاهش انزوای اجتماعی

با بالاتر رفتن سن افراد، غالبا تداوم ارتباطات اجتماعی نیر برای آنها مشکل‌تر می‌شود. بنابراین، احتمال انزوای اجتماعی و تنها ماندن آنها نیز افزایش می‌یابد و این تنهایی می‌تواند تأثیرات مخرب روحی و روانی را در پی داشته باشد.

یکی از اهداف توسعه تجهیزات IoT، کمک به جلوگیری از خودکشی و انزوای افراد در شرایطی است که امکان ارتباطات رو در رو برای آنها مشکل است. چنین تجهیزات IoT برای ارایه خدمات مراقبتی برای سالمندان به افراد امکان می‌دهد تا برای مثال، با استفاده از ابزار صوتی با عزیزان خود در ارتباط باشند. برخی دیگر از این تجهیزات، تمام حرکات و جابه‌جایی‌های افراد سالمند را ردیابی می‌کنند و داده‌ها را برای عزیزان و آشنایان آنها می‌فرستند.

و اما…

اگرچه تجهیزات مراقبتی IoT برای سالمندان نمی‌تواند تمام مشکلات این قشر از جامعه را برطرف سازد، اما کاملا مشخص است که می‌تواند به افراد سالمند و ناتوان و همچنین، افراد خانواده آنها کمک کند تا سطح کیفیت زندگی خود را افزایش دهند.